چیزی که خود با چشمانم دیدم!
به قلم: إيزابيل بنيامين ماما آشوري
فساد چیزی نیست که به کرد، سنی، یا شیعه مربوط باشد و ارتباطی به یک کشور یا دولت ندارد. زمانی که کتاب مقدس مسیحیان بیشتر از دو هزار سال پیش می‌گوید: (همه فاسد شده‌اند و هیچ‌کس صلاحی نمی‌کند)، این به معنی شاخص خطرناکی است که آغاز زوال نظام‌های موجود و ملت‌هایی را نشان می‌دهد که دچار ضعف و رکود شده‌اند.
فساد چارچوبی است که تمام مؤلفه‌های بشری را در بر می‌گیرد، از کسانی که آن را انجام می‌دهند، کسانی که برای آن توجیه می‌آورند، به سکوت‌کشانی که ضعیف و بدون قدرت و امکانات هستند.
دوست من در موصل از من خواست که با او به بیمارستان بروم تا برای دخترش و نامزدش آزمایش خون بگیریم و از سلامت آن‌ها از بیماری‌ها اطمینان حاصل کنیم.
در بیمارستان ـ که واقعاً تاسف‌آور بود ـ ما را به آزمایشگاه فرستادند و آنجا اتفاقی افتاد که انتظار نمی‌رفت. کارمند آزمایشگاه به ما گفت: معذرت می‌خواهم، هیچ (سرنگی) برای کشیدن خون وجود ندارد. به داروخانه بروید و سرنگ بخرید. اگر لطف کنید، سرنگ‌های دیگری هم به عنوان هدیه برای آزمایشگاه بخرید؟؟!!همینقدر عریان و آسان!
ما از این موضوع متعجب و دچار شوک شدیم. به داروخانه رفتیم و فقط دو سرنگ خریدیم. زیرا خرید سرنگ‌های دیگر به عنوان هدیه برای آزمایشگاه نیز به عنوان ترویج فساد و تشویق به آن محسوب می‌شود.
عجیب‌تر از آن، بعد از عمل خون‌گیری، هیچ پدی برای قرار دادن روی محل سوزن وجود نداشت و به جای آن، از دستمال توالت استفاده کردند و از دختر خواستند که دستمال را روی محل سوزن فشار دهد و نگه دارد، زیرا آن‌ها نوارچسب هم نداشتند.
حالا می‌خواهم بپرسم: این ۱۳ میلیارد دینار تخصیص یافته برای وزارت بهداشت موصل کجا رفته است تا وسایل پزشکی خریداری شود و این وسایل پزشکی که از طرف وزارت بهداشت به بیمارستان‌های موصل ارسال شده، کجا هستند؟
برخی بیمارستان‌ها به سرنگ‌های شیشه‌ای قدیمی و سوزن‌های قدیمی بازگشته‌اند، زیرا آن‌ها را میلیون‌ها بار با جوشاندن در آب داغ استفاده می‌کنند و به بیماران تزریق می‌کنند. آیا برنامه‌ای در دست فرزندانش برای ناکام کردن عراق وجود دارد؟
