قومیت اموی جدید…!!
به قلم: غیث العبیدی، نماینده مرکز تبیین برای برنامهریزی و مطالعات استراتژیک در بصره
سازوکار اموی جدید سوریه بر این باور است که تمامی سنیهای عرب از نظر جغرافیایی یک ملت واحد را تشکیل میدهند و از نظر دینی و اجتماعی به این ملت وابستهاند. این موضوع به عنوان یک فکر اسلامی جامع شناخته میشود و آنها نسبت به اهمیت آن در شکلگیری هویت سُنی جدید به خوبی آگاهاند. همچنین با مسائل سیاسی مرتبط بوده و به شکل افراد و گروهها با تأثیرات متقابل به یکدیگر متصلاند. این جریان، به اراده خود یا با تکیه بر دیگران، موفق به تولید یک دیباچهی اموی معاصر شده که همه ملتهای عرب سنی را تحت تأثیر قرار داده و خوشحالی و رضایت آنها را برانگیخته است. در نهایت، آن را به عنوان یک عبادت دینی در نظر میگیرند تا به معاویه بن ابیسفیان «لعنتالله» مؤسس دولت اموی اول نزدیک شوند و رضایت او را جلب کنند، بهعنوان اینکه او مرجع اسلامی آنها در دین و سیاست است، در شرایطی که مرجعیتهای اسلامی در زمان حاضر جایگاه مهمی را کسب کردهاند.
وضعیت عراقی
عراق و سوریه نزدیک به 600 کیلومتر مرز مشترک زمینی دارند و شرایط حاکم بر سوریه جدید به عنوان یک انگیزه معنوی برای ساکنان استانهای غربی که از نظر مذهبی همسو هستند، عمل کرده است. این موضوع باعث شده که سنیهای عراق و سوریه خود را در یک صف ببینند و به جستجوی راههای همکاری و شکلدهی ایستگاههای همکاری سری بپردازند. آنها در ارزشها، فرهنگ، مذهب و روابط زیستی، مشترک هستند و هر کدام به یک متحد استراتژیک نیاز دارند که با آنها همدلی و هماهنگی داشته باشد. به این دلیل که هر دو گروه از نظر موازنه نیروهای سنتی برابر هستند و میان آنها یک پیوستگی و تمایل طبیعی به سازمانهای تروریستی وجود دارد. از طریق سنیهای عراق میتوان بر گستره وسیعی از سازمان داعش در سوریه تسلط یافت، بر اساس نوع رابطهای که زمانی در عراق داشتند. علاوه بر این، هر دو گروه تلاش میکنند تا بر اساس افزایش قدرت، موقعیتهای سیاسی منطقهای و بینالمللی را خریداری کنند، بهطوری که بتوانند مقابل نظام سیاسی عراق که شیعه است، بایستند یا او را وادار به پذیرش تأسیس اقلیم سنی در غرب عراق کنند. همچنین، خواهان طرد گروههای مقاومت وابسته به ایران از منطقه غربی هستند تا بتوانند به راحتی به گسترش سازوکار اموی جدید در خاک عراق ادامه دهند.
معنای «اقلیم سنی» در عراق
اقلیم سنی در عراق به این معناست که بیش از یکسوم مساحت عراق که با عربستان سعودی، اردن و سوریه هممرز است، خالی از الحشد الشعبي و جایگزینی برای ارتش عراق خواهد بود. این جایگزینی به یک ارتش کاملاً تشکیل شده از ساکنان منطقه غربی تعلق خواهد داشت. این موضوع به طور خودکار به معنای آن است که یکسوم مساحت عراق تحت نفوذ «سعودی-اسرائیلی» قرار خواهد گرفت، با کمک آمریکا که در واقع بر منطقه غربی تسلط دارد و بر تمام رویدادهای اخیر در خاورمیانه تأثیرگذار بوده است. این سه طرف (عربستان سعودی، اسرائیل و ایالات متحده) سعی خواهند کرد تا به امویان جدید اجازه دهند تا به دیوارهای بغداد نزدیک شوند. بهطور قطع، اقلیم سنی محلی برای فعالیتهای نظامی اسرائیلی خواهد بود و با پذیرش و حمایت یکچهارم جمعیت عراق (ساکنان منطقه غربی) همراه خواهد بود. با وجود اینکه برخی احزاب سنی که به طور سیاسی با شیعیان همپیمان هستند، پروژه اقلیمسنی را رد میکنند، اما فشارها و تغییرات احتمالی در آینده آنها را وادار خواهد کرد تا موضع دیگری اتخاذ کنند.
در نهایت
هماهنگ با اراده بینالمللی که با اراده سنیهای عراق همسو است و با حمایت سنیهای عرب، جهت دستیابی به موفقیتهای بیشتر سیاسی و نظامی آمریکایی و اسرائیلی علیه محور مقاومت و کاهش نفوذ ایران در عراق، باید به سمت این روند حرکت کرد؛ زیرا عراق «طبق دیدگاه غربی» آخرین دانههای تسبیح نفوذ ایران در منطقه است. مبارزه ائتلاف «سنی اموی – آمریکایی و اسرائیلی» با دیوارهای بغداد تنها یک مانع دارد و آن زمان است و بیش از آن چیز دیگری نخواهد بود.