آتش بر سر آب!
ترکیه و افغانستان در سال‌های اخیر با سدسازی‌های بی‌سابقه در حال کاهش واردات آبی به ایران و عراق هستند. عراق از کاهش ظرفیت حق‌آبه ی خود نگران است و به این سبب درصدد تلاش‌های بین‌المللی برای محکومیت ترکیه است. گزارشی که ارائه خواهد شد، محصول وبگاه تحلیلی-خبری الکتابات است و وبگاه تحلیلی مطالعات عراق، آن را با عنوان: «آتش بر سر آب» بازتاب می‌دهد.
متن گزارش:
رُغم توافقی که “عراق” با “ترکیه” در نيسان/آوریل گذشته امضا کرد؛ برای به‌دست آوردن سهم عادلانه‌ای از آب، “آنکارا” مجددًا میزان ورودی‌های آبی را کاهش داد، که این امر هشداردهندهٔ تأثیرات منفی بر بخش کشاورزی و دامداری در “عراق” است.
نائب “رفیق الصالحي”، عضو “کمیسیون کشاورزی” مجلس نمایندگان عراق، اظهار داشت: “بحران کمبود آب در کشور دوباره به سطح آمده است؛ زیرا ترکیه با عراق تعامل نامناسبی داشته و ورودی‌های آب سالانه را کاهش داده که به ورودی‌های آبی کشور آسیب رسانده است”. وی افزود: “ترکیه به توافقات بین‌المللی مربوط به آب پایبند نیست و این مسئله باعث فشار بر مجلس برای اتخاذ اقدامات قاطع شده است”.
“صالحی” تأکید کرد: “دولت باید با ترکیه برخورد متناسبی داشته باشد، از جمله فشار اقتصادی بر شرکت‌های ترکی که در عراق فعالیت می‌کنند”، و خواستار آن شد که: “ضروری است که حقایق آبی عراق از طریق توافقات دائمی که ثبات ورودی‌های سالانه را تضمین کند، مشخص شود”.
وی همچنین بیان داشت: “کمیته‌ای متشکل از شورای امنیت ملی و وزارت دفاع و دبیرخانهٔ عمومی دولت و مجلس نمایندگان تشکیل شده است؛ این کمیته کار خود را برای مذاکره با طرف ترکی آغاز کرده است”، و افزود: “کمیته جلسه‌ی初ی با مقامات ترکیه برگزاری کرده و این جلسات ادامه خواهد داشت تا به توصیه‌های نهایی برسد”.
“صالحی” هشدار داد که: “در صورت عدم پایبندی ترکیه به توافقات آبی، عراق به سوی تقدیم شکایت رسمی به سازمان ملل متحد برای تضمین حقوق خود خواهد رفت”، و بر اهمیت همکاری‌های بین‌المللی و منطقه‌ای برای حل بحران آبی که امنیت اقتصادی و زیست‌محیطی کشور را تهدید می‌کند، تأکید کرد.
ریاست‌جمهوری؛ “محمد شیّاع السودانی” در آوریل گذشته، در جریان یک کنفرانس خبری مشترک با رئیس‌جمهور ترکیه؛ “رجب طیب اردوغان”، اعلام کرد که بیش از (۲۴) یادداشت تفاهم در چندین زمینه به امضا رسیده، از جمله توافق‌نامه‌ای به مدت (۱۰) سال در مورد مدیریت منابع آب.
هدف این توافقنامه تضمین “دریافت سهم عادلانه عراق” از آب‌های دو رودخانه “دجله” و “فرات” است؛ که از “ترکیه”، منبع اصلی آب شیرین در “عراق” سرچشمه می‌گیرند؛ کشوری که سال‌هاست با کمبود شدید آب مواجه است. این توافق همچنین شامل همکاری از طریق پروژه‌های مشترکی برای بهبود مدیریت آب در حوضه‌های “دجله و فرات” می‌باشد.
