تا کِی اربیل به سرکشی علیه دولت عراق ادامه خواهد داد؟
وليد الطائي
کشوری که به خود احترام می‌گذارد، نمی‌تواند در برابر این تجاوزات گستاخانه اقلیم کردستان سکوت کند. اقلیمی که نه تنها به تصمیمات دولت فدرال پایبند نیست، بلکه مصرانه نقش “دولت درون دولت” را بازی می‌کند و با بغداد طوری رفتار می‌کند که گویی تنها یک “منبع تأمین مالی” است!
امروز درباره موضوعی صحبت می‌کنیم که مستقیماً به زندگی مردم، عدالت و حیثیت ملی مربوط می‌شود: درآمدهای نفتی که اقلیم بدون هماهنگی با مرکز می‌فروشد و با زیرکی تمام از تعهدات مالی خود شانه خالی می‌کند، در حالی که کارمندان اقلیم به خاطر تأخیر در پرداخت حقوق به خیابان‌ها می‌آیند. سؤال اینجاست: مسئول این وضعیت کیست؟ بغداد؟ یا کسانی که نفت شمال را تصاحب کرده و از تحویل آن به دولت مرکزی خودداری می‌کنند؟
پول نفت کردستان کجا می‌رود؟
چرا اربیل حتی یک بشکه نفت را طبق توافق‌نامه‌ها به شرکت “سومو” تحویل نمی‌دهد؟ چرا هیچکس از میزان واقعی تولید نفت در آنجا خبر ندارد؟ چه کسانی در بازار سیاه این نفت را می‌خرند؟ پاسخ این سؤالات را همه عراقی‌ها می‌دانند: این پول‌ها به جیب عده‌ای فاسد می‌رود که بر اقلیم تسلط دارند، به ویژه مسعود بارزانی که امروز به نماد سرسختی و جدایی اقتصادی از دولت مرکزی تبدیل شده است. او هر زمان که بخواهد با بغداد مذاکره می‌کند، هر زمان که بخواهد طغیان می‌کند و در عین حال با ادعای دروغین “حقوق از دست رفته” گدایی می‌کند، در حالی که لقمه مردم را می‌دزدد.
چطور ممکن است بغداد حقوق کارمندان اقلیم را پرداخت کند، در حالی که حتی یک دلار از درآمدهای نفتی اقلیم به خزانه دولت واریز نمی‌شود؟ آیا منطقی است که مرکز پرداخت کند و اربیل در عین فروش نفت و تصاحب درآمدها، پشت شعارهای دروغین مظلوم‌نمایی پنهان شود؟ این عدالت نیست، این توهین به مردم عراق است، توهین به جنوبی‌هایی که ثروت‌شان غارت می‌شود تا فساد اربیل را پوشش دهد.
سکوت در برابر این پرونده خیانت به میهن است.
مسعود بارزانی دیگر تنها یک رهبر محلی نیست، او به یک پروژه جدایی‌طلب آشکار تبدیل شده که عمداً به تحقیر دولت مرکزی ادامه می‌دهد و با باج‌خواهی مداوم به بغداد فشار می‌آورد: یا پول بدون حساب و کتاب می‌خواهد، یا بغداد را به نژادپرستی و تبعیض متهم می‌کند! آقایان، چه کسی خود را حاشیه‌نشین کرده؟ چه کسی تصمیم گرفته یک دولت نفتی خصوصی بسازد؟ چه کسی از پذیرش حکم دادگاه فدرال سرباز زده؟ چه کسی پشت پرده با شرکت‌های خارجی مذاکره می‌کند و ثروت عراق را بدون هیچ نظارتی می‌فروشد؟
زمان آن رسیده که دولت عراق با قاطعیت و بدون ترس عمل کند، و پرداخت هر دینار به اقلیم را منوط به ارائه سند واضحی برای هر بشکه نفتی کند که به سومو تحویل داده شده و هر دلاری که به خزانه دولت واریز شده است. این حداقل تعریف “عدالت مالی” است، زیرا اگر بیشتر سکوت کنیم، روزی خواهیم دید که داریم حقوق یک ملت را پرداخت می‌کنیم، در حالی که خانواده‌های حاکم در اربیل در قصرهایشان آسوده‌اند و از درآمدهای نفتی دزدیده شده لذت می‌برند.
کردستان یک کشور نیست، بلکه بخشی از عراق است. اگر می‌خواهد مانند یک کشور با آن رفتار شود، باید تمام پیامدهای این تصمیم را بپذیرد. یا باید به عنوان بخشی از دولت فدرال و متعهد به قانون اساسی عمل کند، یا اگر می‌خواهد مستقل باشد، دیگر نمی‌تواند فقط در زمان منافع خود مستقل باشد و در زمان مشکلات خود را “مظلوم” جا بزند!
