خلع سلاح حزب الله
نعیم الخفاجی
شیعیان عراق به مصیبت وجود نیروهای عربی سنیِ طائفه‌گرای بدوی دچار شده‌اند که از هیچ تلاشی برای قتل هر آنچه شیعه است دریغ نمی‌کنند. این ذهنیت‌های پوسیده کوچک‌ترین درکی از همزیستی مسالمت‌آمیز یا احترام به باورها و مذاهب هموطنان خود ندارند.
منشأ تروریسم، وهابی-سعودی است که حتی آمریکایی‌ها – اربابان و سازندگانشان – به آن شهادت داده‌اند. تصور کنید اگر تروریست‌های یازده سپتامبر شیعه بودند نه وهابی، آل سعود و دولت‌های سنی وهابی فوراً از شورای امنیت و سازمان ملل می‌خواستند که مذهب شیعه را تحریم کنند! اما الحمدلله تروریست‌ها وهابی بودند و تحت رهبری اسامه بن لادن، شهروند سعودی که روابط نزدیکی با خاندان حاکم سعودی داشت.
بحث خلع سلاح حزب الله، اشتها را برای همه سگ‌های هار بعثی و وهابی باز کرده تا درباره آن سخن بگویند. یک نویسنده سعودی درباره خلع سلاح حزب الله در عراق و لبنان نوشته و اضافه کرده: “و ژنرال وقت!” با علامت تعجب… ههههههه!
تقصیر اصلی بر عهده ایران و نیروهای شیعه است که خود را درگیر یک نبرد بازنده کرده‌اند. مسئله فلسطین مربوط به اعراب سنی و محیط سنی‌شان از امت یک و نیم میلیاردی سنی است. برادر شیعی عزیز، احساسات را کنار بگذار! شما دارید از آرمان کسانی دفاع می‌کنید که خودشان از آن دست کشیده‌اند. شما مثل کسی هستید که می‌خواهد به یک همجنس‌باز کمک کند، در حالی که او از زندگی خود لذت می‌برد! در تاریخ عرب حتی روشنفکران و روحانیون عرب به دنبال “درمان با آب مردان” بودند! هههههه! بزرگ‌ترین بدبدختی آن است که خنده‌دار هم باشد! شیعیان بیچاره دارند از آرمانی دفاع می‌کنند که صاحبانش آن را رها کرده‌اند.
صادقانه بگویم، نیروهای شیعه می‌خواهند مردمی را نجات دهند که به ذلت عادت کرده‌اند و ذره‌ای غیرت ندارند! برادر مقاوم شیعی من، این واقعیت تلخ اعراب است که شما دارید از آرمان‌شان دفاع می‌کنید!
همه می‌دانند که دولت‌های عربی ساخته استعمار هستند. اکنون پس از بهار عربی، کنترل در دست دولت‌های مرتجع عربی است، به‌ویژه خلیج وهابی که بر تصمیمات سازمان همکاری اسلامی مسلط شده است. دیگر هیچ نظام عربی قوم‌گرایی که از فلسطین حمایت کند وجود ندارد. ایران و نیروهای شیعه در لبنان و عراق باید این را درک کنند.
این نویسنده سعودی، نوکر استعمار، هنوز در بردگی به سر می‌برد و مانند سگ نگهبان به نیروهای شیعه در عراق و لبنان حمله می‌کند. او ادعا می‌کند که عراق و لبنان در تقاطع راه هستند: “بین وجود یک دولت واقعی، یا دولت صوری که پوششی برای دولت فعلی است.” او اضافه می‌کند: “به عبارت روشن‌تر، بین دولت‌های دست‌نشانده ایران که بر رگ‌های عراق و لبنان چنگ انداخته‌اند، یا دولت‌های مستقل عراقی و لبنانی.”
چه کسی به این بدوی احمق اجازه داده به نام عراق و لبنان سخن بگوید؟ ایران باید از سقوط بشار اسد و پایان حکومت‌های عربی قوم‌گرا درس بگیرد. وضعیت عراق و لبنان متفاوت است. شیعیان نه در لبنان و نه در عراق به تنهایی حکومت نمی‌کنند، بلکه در دولت‌های ائتلافی مشارکت دارند. پس چرا شیعیان باید از آرمان‌هایی دفاع کنند که نظام‌های بعثی و ناصری عربی از عهده آن برنیامدند؟
نظام‌های عربی هستیم. عقل و منطق حکم می‌کند که رهبران ایران به فکر منافع مردم ایران و شیعیان لبنان و عراق باشند، به ویژه در شرایطی که حملات جهانی تحت رهبری ناتو و نیروهای بدوی وهابی در جریان است که قصد قتل عام تمام شیعیان را دارند.
امام خمینی(ره) در زمانی انقلاب کرد که جهان دو قطبی بود، اما امروز آمریکا و ناتو بر جهان مسلط‌اند. حتی روسیه و چین با وجود قدرت هسته‌ای و اقتصادی، از درگیری با آمریکا و ناتو اجتناب می‌کنند.
تصمیم اخیر دولت لبنان در پذیرش طرح صلح آمریکایی ثابت کرد که اعراب سنی از نتانیاهو در نابودی حماس و الحاق غزه به اسرائیل حمایت می‌کنند. نخست‌وزیر لبنان، نواف سلام، نواده همان سلامی است که هزاران هکتار از اراضی فلسطین را به صهیونیست‌ها فروخت! او ادامه‌دهنده راه پدرانش در خدمت به صهیونیست‌هاست.
رهبران حزب الله باید به فکر یک معامله سیاسی باشند که منافع شیعیان را تأمین کند: ادغام در ارتش لبنان و وادار کردن اسرائیل به تعیین مرزهایش با لبنان. رفاه و کرامت شیعیان لبنانی از اعراب سنی سازشکار از “مشرق تا مغرب” پاک‌تر است!
اسرائیل فقط نگران موشک‌های بالستیک و پهپادهای حزب الله است، نه سلاح‌های معمولی. این نویسنده سعودی می‌پرسد: “آیا رهبران جدید عراق و لبنان چنین خواهند کرد؟” ههههه!
پیشتر رسانه‌های بدوی می‌گفتند ایران و اسرائیل دوست هستند، اما پس از جنگ ۱۲ روزه، حالا می‌گویند: “ایران می‌خواهد با خریدن زمان، تلفات جنگ را جبران کند!” در رسانه‌های سعودی اخبار جعلی منتشر می‌شود، مثل نقل‌قول‌های دروغین از شخصیت‌های ساختگی در عراق.
مسئله اصلی این است که شیعیان از آرمان فلسطین دفاع می‌کنند که اهلش – اعراب سنی و امت یک و نیم میلیاردی سنی – آن را فروختند! تصمیم دولت لبنان برای خلع سلاح حزب الله، در واقع خواسته نتانیاهو و عربستان است که تطبیع علنی با اسرائیل را به نابودی حماس و خلع سلاح حزب الله گره زده‌اند. سلاح حزب الله برای شیعیان دردسرساز شده، در حالی که این سلاح در خدمت اعراب سنی فلسطینی بود! هزاران شیعه لبنانی و عراقی به خاطر حمایت از فلسطین شهید شدند.
بین وضعیت لبنان و عراق تفاوت هست. موضع آمریکا علیه برخی گروه‌های شیعه عراقی به تحریک سعودی‌هاست. بهتر است گروه‌هایی مثل کتائب حزب الله عراق در حشد الشعبی ادغام شوند تا آمریکا بهانه‌ای نداشته باشد.
پیشنهاد من این است که حشد الشعبی مانند “نیروی ذخیره ارتش اسرائیل” سازماندهی شود تا مورد پذیرش اعراب قرار گیرد، نه مانند مدل سپاه ایران که برایشان غیرقابل قبول است.
در شرایط فعلی، از نخست‌وزیر عراق و رهبران جریان شیعه می‌خواهم تا درباره این مدل جدید بحث کنند. من به عنوان کسی که با بعثی‌ها، قوم‌گراها، اخوانی‌ها، وهابی‌ها و گروه‌های شیعه تجربه داشته‌ام، می‌گویم شیعیان همیشه منطقی و حسابگر بوده‌اند.
شیعیان نباید جان خود را برای اعراب بی‌غیرتی بدهند که فلسطین را فروختند! هر قطره خون یک کودک شیعه یا اشک یک زن شیعه در سوریا یا عراق، از همه اعراب باارزش‌تر است.
نعیم عاتی الخفاجی
نویسنده و روزنامه‌نگار مستقل عراقی
۸ اوت ۲۰۲۵
—
مقاله سامح عسکر (متفکر مصری):
۱- این اولین بار نیست که دولت لبنان تصمیم به خلع سلاح حزب الله می‌گیرد. پیش از این هم دولت سنیوره چنین تصمیمی گرفت اما نتوانست اجرا کند.
۲- سلاح حزب الله محصول سیستم طائفی لبنان است.
۳- تا زمانی که اشغال اسرائیل ادامه دارد، بهانه‌ای برای مقاومت باقی است.
۴- اگر حزب الله خلع سلاح شود، اسرائیل جنوب لبنان را مانند جنوب سوریه اشغال خواهد کرد.
۵- خلع سلاح حزب الله یک پروژه اسرائیلی-خلیجی است.
۶- سلاح حزب الله تنها مانع اشغال لبنان توسط اسرائیل یا القاعده است.
۷- بدون حزب الله، شمال لبنان ممکن است به دست تکفیری‌ها بیفتد.
۸- اسرائیل فقط پس از شکست سنگین از حزب الله، آتش‌بس را پذیرفت.
۹- اگر اسرائیل لبنان و سوریا را تصرف کند، نوبت مصر و اردن خواهد بود!
۱۰- در عمل، هیچ نیرویی در لبنان توانایی خلع سلاح حزب الله را ندارد.
آیا رهبران شیعه عراقی عبرت خواهند گرفت؟! به جای احساسات، واقع‌بین باشید!
با احترام،
نعیم الخفاجی
مرکز دراسات الشهيد الخامس
مطالعات عراق مسئول نظریات نویسنده نیست.
