ایران و عمق راهبردی.. در سایه‌سار فشارهای اسرائیل
حسن درباش العامري – تحلیل‌گر ارشد عراقی
همیشه گفتم و تأکید کردم که جمهوری اسلامی ایران به عنوان عمق استراتژیک شیعه در جهان است، نه تنها از نظر اعتقادی یا مذهبی، بلکه به عنوان قلعه ژئوپولیتیکی که سایبان حمایتی و پناهگاهی واقعی برای مسلمانان با تمام طوایفشان، و به ویژه شیعیان، بی‌وقفه برای مقاومت در منطقه است، بلکه امروز این حقیقت را می‌بینیم. و واقعیت این است که هر فروپاشی یا ضعف در دولت اسلامی ایران – خدا نخواهد – می‌تواند وضعیت شیعیان در منطقه و جهان را در معرض خطر وجودی قرار دهد، چه در سطح سیاسی، چه امنیتی و حتی اجتماعی.
ق Forces شیعه در ایران از خط بازگشت عبور کرده‌اند، نه به خاطر ماجراجویی یا سیاست‌مداری، بلکه از روی باور قوی به حق دفاع از خود و وجود خود، و چون ظلمی برنامه‌ریزی شده را مشاهده کرده‌اند که از همه خطوط قرمز عبور کرده است. رفتارهای اسرائیلی که به حد تعدی بر ساده‌ترین قوانین بین‌المللی و انسانی رسیده است، هیچ گزینه‌ای جز مقابله برایشان باقی نگذاشته است.
اسرائیل در تجاوز و غلتیدن، که متکی بر حمایت غربی غیرمشروط است، متمرکز شده است، و حقوق مشروع ملت‌های منطقه را نادیده گرفته است، تا جایی که رهبرانشان علنی اعلام می‌کنند که آینده خاورمیانه را در دست دارند و ترسیم مجدد نقشه سیاسی آن باید تابع دیدگاهشان باشد، گویی سرپرستان این سرزمین هستند. در این شدت غرور، اسرائیل به دنبال انحصار داشتن سلاح‌های پیشرفته است، نه برای حفاظت از امنیت خود، بلکه برای تحمیل اراده و تثبیت سلطه بر ملت‌های منطقه. و قصدشان توسعه است، همانطور که همیشه گفته‌اند، برای ساختن آرمان اسرائیل بزرگ، که از نیل تا فرات امتداد دارد، و این بیان و تأکید است بر هدف تجاوز و تجاوزگرانه رژیم صهیونیستی نسبت به کشورهای عربی.
اما حقیقتی که بعضی نادیده می‌گیرند این است که اسرائیل جز یک موجود غاصب نیست، که از جمعیت پراکنده‌ای تشکیل شده است که از مناطق مختلف کره زمین گردآوری شده‌اند، پس از اینکه آنها با دلایل دینی، فرهنگی و اجتماعی طرد شده‌اند. و امروز، پس از دهه‌ها اشغال، آواره‌سازی و تجاوز، هنوز همان نقش را ایفا می‌کنند، بدون هیچ مؤاخذه یا بازدارنده‌ای.
حق دولت‌های منطقه‌ای، از جمله ایران، است که هر چه دارند، از جمله توان دفاعی و فناوری پیشرفته، داشته باشند، نه برای حمله، بلکه برای ایجاد تعادل واقعی در ترازوی قدرت، و باز کردن راه برای تحقق صلح عادلانه و همیشگی. تعادل تنها ضامن جلوگیری از تجاوز است و راهی است که می‌تواند کمی از ثبات از دست رفته منطقه را بازگردانده کند.
در خلاصه، دفاع از حق ایران و تمامی نیروهای مقاومتی در داشتن وسائل قدرت، نه تفریح سیاسی، بلکه ضرورت راهبردی برای مقابله با پروژه‌ای استکباری که قصد دارد واقعیتی ظالمانه را تحمیل کند که عقل یا منطق نمی‌پذیرد. و تاریخ به ما آموخته است که ملت‌ها، هر قدر ضعیف باشند، قادرند ایستادگی کنند، اگر اراده مقاومتی و عدالت داشته باشند.
مرکز دراسات الشهيد الخامس
