این‌گونه اعلام آمریکا برای خروج نیروهایش از عراق را می‌خوانیم
دکتر محمود الهاشمی
مدیر مرکز اتحاد برای مطالعات استراتژیک
با اعلام دولت فدرال عراق مبنی بر نزدیک بودن زمان خروج نیروهای ائتلاف بین‌المللی از عراق در سپتامبر آینده،
«دوستان» آمریکا به سرعت به رسانه‌ها روی آوردند تا نگرانی خود را از این «خروج» ابراز کنند، به این بهانه که عراق هنوز به خدمات این «نیروها» نیاز دارد، به دلیل حضور «داعش» در منطقه یا برای استفاده از تجربه‌های «کشورهای ائتلاف».
برخی دیگر شروع به تکرار افکار «قدیمی» کردند که خروج این نیروها ممکن است عراق را وارد بحران‌های مالی و سیاسی از سوی آمریکا و غرب کند.
اولین کسانی که نگرانی خود را از این خروج اعلام کردند، یا سیاستمداران منطقه اقلیم بودند یا رسانه‌گرانی که در آنجا پناه گرفته‌اند، چرا که این افراد به دنبال گرفتن «اقامت» در آمریکا هستند.
اینجا لازم است به چند نکته اشاره شود:
۱. آیا عراق نیروی امنیتی کافی برای حفاظت از کشور و حاکمیت خود دارد؟
پاسخ: بله، ما نیروهای مازاد داریم که تجربه آن‌ها در مقابله با گروه‌های تروریستی از خود آمریکایی‌ها بیشتر است.
۲. آیا پارلمان عراق تصمیم به خروج نیروهای خارجی پس از ترور شهیدان المهندس و سلیمانی نگرفته بود؟
پس این تصمیم، تصمیم مردم است.
۳. آیا نیروهای خارجی در مدت حضور خود در عراق به سود کشور عمل کردند یا به ضرر آن؟
پاسخ: آن‌ها برای خدمت به منافع خود و منافع متحدان منطقه‌ای‌شان، به‌ویژه اسرائیل، آمده بودند. همچنین فرماندهان مقاومت را هدف قرار داده و منبع نگرانی برای مردم عراق و کشورهای منطقه شدند.
۴. آیا خروج نیروهای ائتلاف بخشی از طرحی برای ضربه به تجربه سیاسی عراق است؟
پاسخ: اگر اراده‌های بین‌المللی برنامه‌ای دارند، تنها راه مقابله آمادگی است نه تسلیم. لازم است این طرح را بشناسیم تا غافلگیر نشویم.
۵. اگر نیروهای ائتلاف به پایگاه‌هایی خارج از عراق منتقل شوند، آیا این خروج محسوب نمی‌شود؟
خواه این پایگاه‌ها نزدیک باشند یا دور، این یک «خروج» است.
۶. آیا این خروج پس از مذاکرات دولت عراق با دولت آمریکا و تعیین زمان خروج انجام نشد؟ پس این نگرانی بی‌مورد است.
۷. آیا باید انتظار تغییر در موضع کردها یا «اهل سنت» نسبت به خروج داشته باشیم؟
پاسخ: خیر. اولاً چون این نیروها را عامل توازن در برابر «حکومت شیعی» می‌دانند. ثانیاً آن‌ها این نیروها را بخشی از فرهنگ خود می‌دانند، چنان‌که نخست‌وزیر اسبق، مرحوم سلام الزوبعی، گفته بود: اهل سنت آمریکا را دوست خود می‌دانند. و کردها نیز همین‌طور.
۸. اگر گفته شود خروج ممکن است مقدمه حمله آمریکایی یا اسرائیلی به ایران باشد؟
پاسخ: آیا چنین حمله‌ای در حالی که نیروهای ائتلاف در عراق هستند رخ نداده است؟
۹. اگر گفته شود خروج برای حمایت از نخست‌وزیر السودانی است، چون او مانع ورود عراق به جنگ شد؟
پاسخ: خروج نیروها الزاماً به سود او نیست.
۱۰. اگر گفته شود که خروج ممکن است منجر به جنگ داخلی در عراق شود؟
پاسخ: اگر این نقشه‌ای آمریکایی باشد، تنها راه پاسخ، آمادگی و مقابله است. اگر هم خودجوش باشد، ملت عراق و نیروهای امنیتی آماده خنثی‌سازی آن هستند.
۱۱. اگر گفته شود که پس از خروج، ارتش «جولانی» قصد حمله به مرزهای عراق را دارد؟
پاسخ: این اتفاق نخواهد افتاد، به سه دلیل مهم:
اول اینکه نیروهای کرد قسد بخش زیادی از مرز سوریه و عراق را پوشش می‌دهند.
دوم، ارتش جولانی بسیار ضعیف‌تر از آن است که عملیات وسیعی انجام دهد و به ارتش مزدور تبدیل شده است.
سوم، هرگونه دخالت از این نوع به مقاومت عراق توجیهی برای دخالت در امور سوریه می‌دهد و معادلات آن‌ها را بر هم می‌زند.
۱۲. اگر گفته شود خروج باعث حمله اسرائیل به عراق برای هدف قرار دادن رهبران مقاومت و مراکز حشد و نیروهای امنیتی می‌شود و در واکنش، مقاومت آمریکا را در عراق هدف قرار می‌دهد؟
پاسخ: آیا چنین حمله‌ای مانع خروج نیروهای خارجی می‌شود؟
خیر، چون پایگاه‌های نظامی آمریکایی زیادی در منطقه وجود دارد که مقاومت می‌تواند آن‌ها را هدف قرار دهد، از جمله در سوریه و کویت.
همچنین سرزمین‌های اشغالی از مرز عراق دور نیستند و قبلاً هدف قرار گرفته‌اند.
و چون اسرائیل گاه به فرامین آمریکا بی‌توجه است و به عراق حمله می‌کند، طبیعی است آمریکا هدف واکنش باشد.
۱۳. اعلام خروج به سمت کویت و سوریه نشان می‌دهد که آمریکا نمی‌خواهد زیاد دور شود و در صورت درگیری با ایران، از مواجهه مستقیم با عراق پرهیز می‌کند، چون کویت و سوریه جزئی از پروژه آمریکایی‌اند.
۱۴. از آنجا که دولت عراق اعلام کرده پشت خروج نیروهای ائتلاف قرار دارد (طبق گفته مشاور نخست‌وزیر)، این اقدام قابل حمایت است و باید آن را به سوی حاکمیت کامل گسترش داد.
۱۵. باقی‌ماندن ۵۰۰ نیروی ائتلاف در عراق، خبر خوشایندی نیست.
۱۶. تمام طرف‌های سیاسی عراق باید به توانمندی‌های امنیتی کشور، ملت خود، و امتشان ایمان داشته باشند. کشوری بدون حضور نیروهای خارجی، امن‌تر، باعزت‌تر و مورد احترام جهان است.
17.باید از تجربه استقلال و حاکمیت ایران بیاموزیم، کشوری که سفارت‌های آمریکا و اسرائیل را اخراج کرد و خاک خود را از بیگانگان پاک نمود و امروز مورد احترام جهانیان است و تجربه‌ای مستقل و بدون دخالت ساخته است.
۱۸. اعلام سفارت آمریکا مبنی بر اینکه خروج نیروها با شراکت مدنی همراه خواهد بود، جای نگرانی ندارد، چون صرف‌نظر از تفسیرهای امنیتی، در چارچوب شراکت مدنی و تحت کنترل دولت عراق خواهد بود.
۱۹. در این شرایط منطقه‌ای، خروج نیروهای خارجی از عراق وجهه مثبتی به کشور می‌دهد، به‌ویژه برای آن جریان سیاسی که بیشترین فشار را برای اخراج این نیروها وارد کرد.
۲۰. باید باور داشته باشیم که آمریکا در وضعیت خوبی نیست، با چالش‌های داخلی و خارجی روبه‌رو است و شعار «اول آمریکا» دولت ترامپ و شعار «پول در برابر حفاظت» نشان می‌دهد که خروج نیروهای آمریکا از عراق چیزی جز فرار نیست.
۲۱. باید به دو نکته باور داشته باشیم: اول اینکه ایران، حضور نیروهای آمریکایی در مرزهایش را تهدیدی برای خود می‌داند و هر جنگ آینده با آمریکا شامل حمله به این نیروها در عراق نیز خواهد بود. دوم اینکه ایران همچنان به خون‌خواهی فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای خود که توسط اسرائیل ترور شدند، پایبند است.
۲۲. نباید نقش گروه‌های مقاومت عراق را فراموش کنیم، گروه‌هایی که نبردهای سختی با نیروهای آمریکایی داشتند تا آن‌ها را با خواری بیرون کردند، و همچنان مواضع آن‌ها را هدف قرار می‌دهند و به‌طور پیوسته نسبت به خطر حضور نیروهای خارجی در خاک عراق هشدار می‌دهند
مرکز دراسات الشهيد الخامس
