بازی سیاسی صهیونیستی-آمریکایی علیه ایران و تغییر از دیپلماسی به دورههای نظامی!
غیث العبیدی
مجموعهای از شرایط و متغیرات، سرعت درهمتنیدگی رویدادها، بازیهای پشت پرده، رفتار سیاسی پیوسته در حال تغییر، گزینههای باز، جنگها و درگیریها، توطئههای بینالمللی، ائتلافهای جهانی شناختهشده، و پنهانکاری درون ایران و در کل محور مقاومت، و نیز ابهام و ناشناختگیای که پیرامون جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت آن را فرا گرفته است،
همه اینها یک «بازی استراتژیک» را شکل میدهد که صحنهٔ آن در خاورمیانه جریان دارد؛ جایی که بازیگران بینالمللی، از جمله برخی کشورهای عربی، برای نابودی جمهوری اسلامی ایران و همهٔ ساختارهای وابسته به آن به رقابت برخاستهاند. بازیگرانی که همزمان با یکدیگر پیامهای متعددی را برای «مذاکرهٔ دیپلماتیک، ایجاد ائتلافهای پنهانی، و جابهجایی تشکیلات نظامی» تبادل میکنند، تا در نهایت همگی در نابودی برنامهٔ هستهای ایران، تسلط بر مناطق راهبردی مهم در ایران، و ترور بیشترین تعداد از فرماندهان نظامی و دانشمندان هستهای کشور همکاری کنند؛ بهویژه پس از آنکه یک افکار عمومی رسانهای وسیع، که از نظر اخلاقی با صهیونیستها همسو و در هماهنگی کامل با گفتمان سیاسی و رسانهای تلآویو قرار دارد، پدید آمده است، تا از ایدهٔ «صهیونیسم تهاجمی و تدافعی» در حمله به جمهوری اسلامی ایران و دفاع از اسرائیل حمایت کند.
▪ جنگ همتراز.
جمهوری اسلامی ایران با دشمن «صهیونیستیـآمریکایی» در وضعیت همترازی رفتار میکند و چنگالهایی در اختیار دارد که دشمنانش را به طور کلی، و صهیونیستها را به طور خاص، به وحشت میاندازد. پس از آنکه دشمن صهیونیستیـآمریکایی آشکارا قوانین بینالمللی را نادیده گرفت، به آنها تجاوز کرد، تأسیسات هستهای ایران را هدف قرار داد و اقدام به ترورهای پیدرپی فرماندهان و دانشمندان برجستهاش کرد، جمهوری اسلامی از مرحلهٔ قواعد درگیری عبور کرده است، و دولت ولایت فقیه «دام رعبه» میداند که دیگر گزینههای دیپلماتیک معنایی ندارند،
و تمام راهحلهای عقلانی به بنبست رسیدهاند؛ بنابراین، تنها راه، پیش بردن «پروژهٔ یکپارچه»ای است که به تحقق جمهوری اسلامی و اسلام ناب محمدی بیانجامد، و یا اینکه امر را به راهحلهای آسمانی بسپارد.
▪ گزینههای پیشروی ایران.
برای وارد آوردن ضربهای قوی و دردناک که دشمنان جمهوری اسلامی ایران را به هم بریزد، رهبری ایران اجرای آن را بر اساس اطلاعات، عنصر زمان و مکانیزمهای عملیاتی طرحریزی میکند؛ ضربهای که ممکن است بیش از یک بازنده از میان دشمنان ایران بهجا بگذارد، و نتیجهٔ نهایی آن به وضعیت انتخاب ایران وابسته خواهد بود.
بازی استراتژیکی که دشمنان جمهوری اسلامی ایران به راه انداختهاند، پس از ضربات اخیر در قلب پایتخت ایران، ماهیت واقعی خود را نشان داد و به مرحلهای خطرناک وارد شد؛ مرحلهای که نه قانونی بر آن حکمفرماست و نه میتوان با آن بر اساس قواعد سیاسی شناختهشده مواجه شد. همانگونه که دشمن قانونی برای خود دارد، ایران نیز قوانین ویژهٔ خود را دارد، و آنکه نخستین فریاد را سر میدهد، بازندهٔ میدان است.
و به خواست خدا.
