ضدیت نوعی خطرناک‌ترین پروژه‌ای است که عراقی‌ها را هدف قرار می‌دهد.
مانع الزاملی
ضد نوعی: دشمن یا رقیبی است که در اصل یا زمینه با شما مشترک است. از نظر نوع، زمینه یا مبدأ به شما شبیه است، اما در جهت یا دیدگاه با شما تفاوت دارد.
بسیاری از نقشه‌های دشمنان علیه پیروان اهل بیت وجود دارد، چه به صورت جمعی و چه به صورت رژیم‌های حاکم. عراق، که موضوع این مقاله است، در معرض توطئه‌هایی است که از شدت تا شدت‌تری بسته به طرح دشمن در درجات متفاوتی قرار می‌گیرند. و ما گاهی خود می‌توانیم موضوع اقدام خصمانه علیه خودمان و وجودمان باشیم، چه با آگاهانه، چه با سهو، و این چیزی است که هر هوشمند و مطلع از نبض امور آن را می‌فهمد. از نزاع طایفی و کشتار بر اساس هویت تا حضور گروه‌های القاعده و سپس داعش با نام‌برده‌ی بدنام، که مردم عراق و عاشقان اهل بیت در برابرشان دایره‌های بی‌شماری از خونِ پاک ایجاد شد، علاوه بر زیان‌های اقتصادی که به تریلیون‌ها می‌رسد و تاخیر در روند توسعهٔ مدنی، فرهنگی و اخلاقی که باید پس از محو شبح دیکتاتوریِ زشت که عراق را به ویرانی کشانده بود، می‌دیدیم یا می‌بینیم. توطئه‌ها و حوادثی که به سطح آمدند همگی امنیت اجتماعی را هدف گرفته‌اند. درست است که متصدیان امور فقها و یا معصوم نیستند، اما به لحاظ توسعهٔ کشور خوب عمل نکردند چه با حضورشان و چه بی‌حضوری‌شان. موانع عینیِ واقعیت عراق هم فرصتِ تحقق آرزوهایِ محرومان و مظلومانی را که با آثار ویرانیِ دورهٔ قبلی روبه‌رو شدند، فراهم نکرده‌اند؛ دوره‌ای که به تعبیر شهید محراب(رحمة الله علیه) به «مرحلهٔ تحکیم معادلهٔ ظالمانه» شهرت دارد. تمامی نبردهای دشمنان مشهور و با نشانه‌های روشن بودند و بسیج برای دفن آنها کار آسانی بود. اما آنچه در این ایام اتفاق می‌افتد—تشویش عصبیت‌ها و سخنانی از این سو و آن سو—می‌تواند خیابان را به هم بریزد و به نزاع نوعی منجر شود مگر اینکه با حکمت و ملایمت و پایداری انجام گیرد. کسانی که نقشهٔ دشمنان را می‌کشند، تهاجمی نیستند که صرفاً در یک کانال یا صفحه‌های اجتماعی بیانیه بنویسند؛ بلکه طرحی بسیار خطرناک و خطرناک‌تر است برای گمراه کردن شیعه علیه یکدیگر (ضدنوعی) که در عنوان مقاله‌ام به آن اشاره کرده‌ام. بی‌ثبات کردن صحنه و افراط در انجام عمل و واکنش‌های رسانه‌ای می‌تواند ما را به فاجعه‌ای برخوردی هدایت کند مگر اینکه با حکمت در گفتار و عمل و نشر، این خطر کنترل شود. کسی که قصد آشوب صحنه برای برهم زدن موعد انتخابات را دارد خطرناک است زیرا ممکن است به سمت دولت اضطراری حرکت دهد؛ همان‌طور که برخی‌ها خوشحال از تبلیغ آن هستند. مواضع سیاسی و عملی در کشور برای آرامش و اتکاء بر منابع واقعی برای تحلیل امور یا اتخاذ موضعی مشخص، نیازمند صبر و تفکر است. گوش دادن به هرج و مرج دشمنان عراق در خارج از کشور خطرناک‌تر از هر چیز است که تاکنون تجربه کرده‌ایم و خواهیم داشت. بنابراین حذر از به‌خطا رفتن سرنوشت مردم برای رضایت گروهی خاص که از آنچه در آینده می‌گذرد سود می‌برند.
مرکز دراسات الشهيد الخامس
