حزب وفاق میهنی (الوفاق الوطنی)

احزاب سیاسی در عراق

با هجوم نیروهای ایالات متحده آمریکا و هم پیمانانش به عراق در سال2003 میلادی و سقوط رژیم بعث و بنای دولتی جدید و موقت، بهترین فرصت برای تبدیل تشکلهای گوناگون بعنوان حزبی سیاسی مطرح گردید. احزابی گوناگون با رسته های نژادی مختلف و باورهای گوناگون در طی چندین ماه ساخته و پرداخته وبا تکیه بر جامعه مدنی و عشیره ای عراق، اعلان حضور کرد.

حزب الوفاق

یکی از احزاب سیاسی لیبرال عراق است که در سال ۱۹۹۱ از سوی اَیاد عَلاوی و صلاح عمرالعلی بنیاد شد. این حزب در زمان جنگ خلیج فارس به عنوان یک گروه مخالف با صدام حسین، رئیس جمهور وقت عراق برپا شد.

آغاز جنبش

این جنبش در دل هجوم رژیم بعث به کویت و خیزش جنگ دوم خلیج فارس درسال1991 م پدید آمد؛ این جنبش قصد داشت تا از خطر بزرگی که صدام و اندیشه بعث برای عراق به ارمغان آورده بود، بازداشته و کشور را از بحرانی ملی-میهنی برهاند. لذا با ایجاد کارگروه های مختلف و سازماندهی نیروهای ملی-میهنی ضد نظام صدام حسین، کار خود را بعنوان: «جنبش الوفاق» آغاز کرد. این جنبش در بادی امر، گاهنامه ای تحت عنوان: الوفاق را تدارک دیده و به نشر عقاید و افکار مؤسسان و اعضای این جنبش پرداخته و عموم مردم عراقی را از بحران ملی و بین المللی که متوجه عراق بود، باخبر می ساخت. برای این نشریه و پایگاه خبررسانی، در شهر لندن، مرکزی تأسیس گردید. با آغاز تأسیس این حزب، اختلافات و جنجال های درون حزبی آغاز گردید و تضاد افکار و منافع شاکله این حزب را در آستانه فروپاشی قرار داد؛ سرسلسله این اختلافات، به اختلاف شخصی دو سردمدار این حزب که هردو از بعثی های پیشین بودند، میرسید. بهمین سبب طی جلسه ای که در سال1992 م مقرر شد که ایاد علاوی از حزب وفاق کار رود؛ اما ایاد علاوی و طرفدارانش تصمیم این جلسه را کاملا خودکامانه و فردگرا دانسته و در طی اعتراض به این تصمیم، حزبی بنام: «حزب وفاق میهنی عراقی» “الوفاق الوطني العراقي”، را بنا نهادند. ازجمله شخصیت های مهم حزب ایاد علاوی، دکتر تحسین معله و دکتر صلاح شیخلی می باشد. اغلب اعضا و بلکه مؤسسان این حزب را افراد جداشده از ارتش بعثی صدام و یا نیروهای اطلاعاتی جداشده از استخبارات عراقی که پس از جدایی از عراق خارج شده و به کشورهای اروپایی پناهنده بودند، تشکیل می دادند.

کودتا علیه صدام

این جنبش، جزو جنبش های فعال در زمینه سیاست و رسانه بوده و با مجموعه جوامع و سازمانهای اقلیمی و دولتی، ارتباط پیوسته و خوبی دارد. پس از قیام مردمی عراق در سال1991 م شمار فراوانی از اهالی عراق بدین جنبش گرویدند و این جنبش، نشریه ای تحت عنوان: بغداد را در لندن چاپ و تکثیر کرد. جنبش وفاق وطنی عراقی، از همان ابتدا باور داشت که تنهاترین و بهترین راه برای سقوط نظام صدام، همان شیوه ای است که برای شروع این حکومت بکار گرفته شده بود؛ یعنی کودتا! لذا تصمیم داشتند با کار کردن روی عقاید و افکار بعثی ها، یک کودتای درون حزبی را ترتیب داده و صدام را سرنگون کنند. لذا این جنبش پس از اقدامات فرهنگی و رسانه ای روی بکار تشکیلاتی آورده و با هماهنگی هایی که با سیستم اطلاعات و امنیتی آمریکا داشته و قرارومدارهایی که با برخی از سران بعث داشت، در سال 1996 م دست به کودتا ضد صدام زد اما این کودتا با شکست مواجه شد و در نتیجه آن سی مامور عراقی و صد نفر از مردم عراق بجرم همدستی با جنبش وفاق وطنی عراقی، اعدام شدند.

حزب الوفاق پس از سال2003 م

با هجوم آمریکا به عراق و فروپاشی نظام بعثی در سال2003 م، رهبران این جنبش نیز خود را به عراق رسانیدند و در تشکیل مجلس قانونگزاری عراق(مجلس الحکم)، مشارکت نمودند. پس از حمله نیروهای هم‌پیمان آمریکا به عراق، جنبش وفاق ملی نقشی کانونی در دولت اشغالی ایفا کرد. در سال2005، ایاد علاوی رهبر جنبش الوفاق، بعنوان نخست وزیر دولت موقت عراق تعیین گردید. ازطرفی این جنبش در مجلس قانون عراق نیز حضور پررنگی داشته و توانست به چهل کرسی در مجلس عراق بدست آورد. ایاد علاوی رهبر این جنبش، سیاستمدار عراقی است که از سال ۲۰۱۴ یکی از معاونان رئیس‌جمهور عراق است. او از ۲۸ ژوئن ۲۰۰۴ تا ۶ آوریل ۲۰۰۵ نخست‌وزیر این کشور بود. علاوی که از شیعیان عراق است در جوانی عضو حزب بعث بود. در سال ۱۹۷۵ از این حزب خارج شد و در سال ۱۹۹۱ جنبش وفاق ملی عراق را تأسیس کرد و تاکنون ریاست آن را برعهده دارد. وی در انتخابات ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ در رأس ائتلاف العراقیه و در انتخابات ۲۰۱۴ در رأس ائتلاف الوطنیه در انتخابات مجلس عراق حضور داشت.

ادغام حزب الوفاق در حزب «ائتلاف ملی عراق»

در اکتبر ۲۰۰۹ جنبش وفاق ملی عراق به ریاست ایاد علاوی نخست وزیر پیشین عراق و جبهه گفتگوی ملی به رهبری صالح مطلک در حزب واحدی به نام جنبش ملی عراق ادغام شدند. ریاست این حزب و نیز لیست انتخاباتی العراقیه نیز برعهده ایاد علاوی است.

رسانه های مطبوعاتی حزب

این جنبش دارای سه مرکز رسانه ای مطبوعاتی می باشد. مرکز مدیریت کل در عمان و مرکز اقلیم کردستان در همان اقلیم و مرکز خارجی آن واقع در لندن است. تمام نشریه های این حزب به دو زبان انگلیسی و عربی نوشته و منتشر می گردد. مهمترین مطبوعات تحت نظر این حزب، عبارت اند از: روزنامه بغداد؛ روزنامه نداء المستقبل؛ ماهنامه فرهنگی اوراق ثقافیه؛ ماهنامه سیاسی الوفاق؛ ماهنامه صوت الشباب برای جوانان و بویژه دانشجویان؛ نشریه الطلیعه النسویه برای بانوان؛ و گاهنامه المقاتل.

رادیو المستقبل

حزب الوفاق، درکنار فعالیت های انتشاراتی قدرتمند، دارای یک کانال رادیویی نیز می باشد که بیانگر اهداف و اخبار این حزب و جامعه عراقی است. این رادیو جزو مهمترین کانال های رادیویی ضد رژیم بعث در دوران استبداد سیاه بعثی است؛ اولین پخش این رادیو از ایستگاه رادیویی الوفاق الوطنی واقع در اقلیم کردستان در تاریخ 28/04/1996 میلادی پخش گردید؛ اولین بیانیه ای که بعنوان مرام نامه و معرفی نامه رادیو الوفاق الوطنی قرائت شد بدین شرح است: «اینجا رادیو المستقبل است؛ رادیوی وابسته به جنبش الوفاق الوطنی العراقی؛ صدای تمام عراقیانی که در سایه سار ظلم و آزار و اذیت و دیکتاتوری عمر می گذرانند؛ صدایی که نگاهی به پیش رو دارد؛ نگاه به آینده ای امن و امان و عراقی دموکراتیک و چند جانبه و خوش آتیه!» پس از فروپاشی نظام صدامی و به قدرت رسیدن این حزب، این رادیو همکنون از بغداد بروی موج 1557-1584 كيلوهرتز، پخش می شود.