ورود نیروهای انگلیس به عراق را شاید بتوان به عنوان آغاز تاریخ معاصر عراق معرفی کرد . نیروهای انگلیس در سال ۱۹۱۴ میلادی و همزمان با آغاز جنگ جهانی اول به بهانه امکان نفوذ آلمان‌ها در منطقه و ارتباط آن ها با عثمانیان تصمیم گرفتند که وارد عراق شوند و عثمانیان را از این منطقه خارج کنند.البته دلایل دیگری برای ورود به عراق وجود داشت که در یادداشت دیگری آن ها را ذکر خواهیم کرد.
در اکتبر سال ۱۹۱۴ میلادی نیروهای نظامی بریتانیا از جنوب عراق وارد خاک این کشور شدند. مقاومت بر ضد نیروهای انگلیس از بدو ورود دشمنان به خاک عراق آغاز شد، انگلیسی‌ها در مقاومت عراقی‌ها تلفات زیادی دادند تا توانستند در ۱۱ مارس ۲۰۱۷ میلادی به چهار قرن حضور عثمانیان در عراق پایان دهند و به صورت رسمی وارد بغداد شوند.
“ژنرال استالین مود ” فرمانده نیروهای نظامی بریتانیا در زمان ورود به بغداد جمله معروف خود را اعلام کرد؛ ایشان به مردم گفت: ما به عنوان دشمن وارد کشور شما نشده‌ایم بلکه برای آزادی شما آمدیم .
پس از ورود نیروهای بریتانیا به عراق گروه های مختلف نهضتی با هدف مبارزه و اخراج نیروهای اشغالگر اعلام موجودیت کردند از مهمترین این گروها می توان به گروه ” جمعیه النهضه الاسلامیه ” اشاره کرد که اعضاء اسن گروه در اقدامی نظامی مارشال حاکم نظامی بریتانیا شهر نجف را در سال ۱۹۱۸ میلادی ترور کردند . پس از این ترور نیروهای انگلیسی فشار بسیار زیادی را به مردم شهر آورند و بیش از یک ماه تمام شهر را محاصره کردند . در نهایت رهبر این گروه “نجم البقال” به همراه ۱۰ شخص انقلابی دیگر بازداشت و توسط نیروهای انگلیسی اعدام شدند.
برآیند سیاسیت انگلیسی ها در عراق که همراه بود با اداره شهرها به شکل نظامی ، ظلم و ستم بر مردم و همچنین فشار بر علمای دین و بازداشت و تبعید فرزندان آنها منجر به این امر گردید تا مردم قیامی را بر ضد نیروهای انگلیس آغاز کنند این انقلاب که در سال ۱۹۲۰ میلادی آغاز شد در نهایت به انقلاب ثوره العشرین معروف شد
در نهایت پس از حمایت‌های بی‌وقفه زعیم حوزه آیت الله محمدتقی شیرازی از این انقلاب و اعلام فتوای مبارزه با نیروهای انگلیس باعث شد تا معادله اداره کشور توسط نیروهای انگلیس در عراق تغییر کند. پس از ثوره العشرین که تلافات زیادی برای انگلیسی ها داشت آنها تصمیم گرفتند عراق را به صورت غیر مستقیم و با حضور یک شخص مسلمان عرب مدیریت کنند.انگلیسی ها پس از مشورت و همه پرسی از برخی رهبران عشایر تصمیم گرفتند تا “ملک فیصل” فرزند ” شریف حسین” امیر حجاز را به بغداد بیاورند و آن را به عنوان پادشاه عراق معرفی کنند. ملک فیصل در سال ۱۹۲۱ میلادی وارد عراق شد و بر تخت پادشاهی عراق تکیه زد .
