رفتارهای ضد اقلیت‌های مذهبی و تأثیر آن بر اقلیت سُنی در کشور عراق
نوشته‌ی: خال الطبري
آتش‌زدن درخت کریسمس در حماه، خشم مسیحیان در سوریه را برانگیخت و موجی عظیم از نارضایتی به وجود آورد که بسیاری از مردم از تبدیل شدن این صحنه به سیاست‌های رژیم جدید در سوریه نگران هستند.
در دمشق، مسیحیان در یک تظاهرات گسترده شرکت کردند و جمعیت زیادی از این طایفه دینی به محل‌های تجمع آمدند و به جنایات میليشیاهای تروریستی وابسته به جبهه النصره، که اکنون به نام هیئت تحریر شام شناخته می‌شود، اعتراض کردند. این جنایات شامل قتل، آتش‌سوزی، غارت و سرقت بود که تحت عنوان رفتارهای فردی ثبت می‌شود!
یکی از تظاهرکنندگان به نام جورج به خبرگزاری فرانسه گفت: ما تظاهرات کردیم زیرا در کشور ما طائفه‌گرایی و ظلم زیادی علیه مسیحیان وجود دارد که تحت عنوان ‘رفتارهای فردی’ انجام می‌شود! او افزود: ما یا باید در کشوری زندگی کنیم که مسیحیت ما را محترم بشمارد و با امنیت زندگی کنیم، یا در این صورت باید درهای پناهندگی کلیسایی به روی ما باز شود تا به خارج برویم.بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر سوریه، که سازمانی حقوق بشری است و بامبارزان مسلح وابسته به گروه الجولانی همکاری می‌کند، مبارزانی که درخت کریسمس را آتش زدند، خارجی‌هایی هستند که به گروه ‘توحید جهادی’ تعلق دارند!شاهدان عینی و همچنین فیلم‌های مستند، ادعاهای جبهه النصره (هیئت شام) را رد می‌کنند.
حملات به اقلیت‌ها به عنوان سرآغازی از دوره جدید به نظر می‌رسد که با وجود تبلیغات مثبت و تصاویر زیبا که رسانه‌های عربی و غربی ارائه می‌دهند و همچنین ظواهر لباس‌های رسمی و کراوات الجولانی، واقعیت موجود در میدان و رفتارهای وحشیانه و سیستماتیک شامل قتل، ذبح، غارت و آتش‌سوزی اموال خصوصی نمی‌تواند از نور حقیقت پنهان بماند!
این حملات و جنایات تنها مختص مسیحیان نیست، بلکه اکثر اقلیت‌ها و طوایف نیز سهم بزرگی از آن را متحمل شده‌اند، به ویژه طایفه علوی و شیعه. نمونه‌های آشکار غارت و سرقت و تسویه‌حساب‌های شخصی در اکثر روستاهای حماه، حمص و لاذقیه گسترش یافته است. اینها رفتارهای فردی نیستند، بلکه برنامه‌ریزی مشترکی برای تصفیه اقلیت‌ها در سوریه است.
مراقبان نگرانند که این جنایات و اقدامات تروریستی به یک پدیده انتقامی در کشورهای دیگر که اقلیت سنی در آنجا حضور دارد، تبدیل شود. در عراق، جایی که شیعیان 75٪ و اقلیت سنی 10٪ و کردها 11٪ از جمعیت را تشکیل می‌دهند.
وقتی دیده‌بان حقوق بشر سوریه به وجود نقض حقوق اقلیت‌ها اعتراف می‌کند و می‌گوید که این نقض‌ها وابسته به گروه‌هایی از خارجی‌ها در گروه‌های جهادی هستند، این بدان معناست که بین این باندها و هیئت تخریب شام توافقی وجود دارد، زیرا این باندها به دست النصره (هیئت) و اطلاعات ترکیه جذب شده‌اند.
گسترش پدیده انتقام‌جویی کور و با انگیزه‌های طائفه‌ای و تکفیری، عواقب خطرناک و بزرگی خواهد داشت که محدود به یک نقطه یا سوریه نخواهد بود و در عوض، تاثیراتی بر همسایه قوی‌تر، یعنی عراق خواهد گذاشت. عراق امروز یک ارتش قوی و یک نیروی مردمی منسجم دارد که تحت رهبری واحدی عمل می‌کند و از جبهه‌ای قوی در شرق که به تهران می‌رسد، پشتیبانی می‌شود!
جهان شاهد بود که چگونه حشد شعبی، شکست سنگینی به داعش و تمام شاخه‌های تکفیری و بعثی آن در عراق وارد کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که حشد در تمام استان‌ها نفوذ دارد و در کنار ارتش عراق که از رنگی که نماینده اکثریت در عراق است، پیروی می‌کند، قرار دارد. به همین دلیل، دیده‌بانان، از رفتارهای فردی در سوریه هشدار می‌دهند!
این بدان معناست که طبق تحلیل‌ها، الجولانی باید مدیریت مجموعه باندهای تروریستی را که به شام آورده و کنترل آنان را پیش از آنکه سنی‌ها در عراق قربانی ماجراجویی‌ها و رفتارهای فردی تروریست‌ها شوند، در دست بگیرد. سنی‌ها در عراق تمایلی به آواره شدن به سوریه ندارند و نمی‌خواهند در عراق اسیر شوند!
سنی‌ها در عراق پس از سقوط صدام، حقوق و جایگاه محترمی دارند و شهرهایشان در حال بازسازی است و در مشاغل حساس و وزارت‌های دولتی فعالیت می‌کنند، هرچند که آنها اقلیت کوچکی هستند، مشابه کردها در شمال. به همین دلیل، الجولانی باید از تجربیات شکست داعش در 2018 عبرت بگیرد و در سخنرانی‌هایش محتاط باشد و به زبان طائفه‌ای صحبت نکند و در دیدار با ولید جنبلاط نگوید: گناه مردم شام چیست که برای موضوعی با 1400 سال قدمت، باید از آنها انتقام گرفت! این نوع سخنرانی تحریک‌آمیز و فتنه‌انگیز است و تنها بر آتش نفرت و تحریک تروریست‌ها برای انتقام‌گیری از اقلیت‌ها می‌افزاید. این نوع سخنرانی، سخنرانی مرد دولت نیست! بلکه یک سخنرانی باندی به‌تمام‌معنا است!
