حشد شعبی چهزمانی از اختیارات قانونی خود برای پیگیری و بازخواهی از کسانی که آبروی سازمان را میبرند، بهره خواهد بُرد؟
دکتر محمود الهاشمی – پژوهشگز ارشد عراقی
در دیداری که چندی پیش با یکی از فرماندهان ارشد حشد الشعبی داشتیم، برخی از حاضران خواستار فعالسازی اقدامات قضایی علیه کسانی شدند که جز حضور رسانهای (در کانالهای خاص) و تخریب حشد الشعبی به هر نحو، کار دیگری ندارند. اما آن (فرمانده) در آن روز معتقد بود که حشد الشعبی بزرگتر از آن است که به دنبال چنین افرادی باشد!
به نظر من، سکوت در برابر این تجاوزات از حد خود فراتر رفته و بر روحیه عمومی مردم عراق تأثیر میگذارد، زیرا آنها حشد را نماد حاکمیت و مقدس میدانند.
از زمان ترور عضو شورای استان و نامزد مجلس نمایندگان (صفاء المشهدانی)، کانالهای شرارت، میزبان شخصیتهایی هستند که نه به امنیت ربطی دارند و نه به سیاست، و اتهام (ترور) را به حشد الشعبی نسبت میدهند، در حالی که قوه قضائیه عراق در مورد پرونده ترور نامزد صفاء المشهدانی، مناقشه را فیصله داده است.
بیانیهای در این زمینه صادر شد و اسامی جنایتکاران (که از نزدیکان قربانی بودند) اعلام شد. همچنین، وزیر کشور و سخنگوی رسمی این وزارتخانه، با تأکید بر اینکه این حادثه ناشی از (منازعه سیاسی) بین طرفین در منطقه (طارمیه) بوده است، در این مورد صحبت کردند.
این ماجرا نیازی به بحث و جدل ندارد، زیرا قربانی پیش از این نیز مورد سوء قصد قرار گرفته و پایش را از دست داده بود.
مطمئناً در آن زمان جنایتکاران دستگیر شدند. همچنین، حادثه حاکی از بیتجربگی و آماتور بودن بیش از حد در آمادهسازی و تدارک برای جرم است، به طوری که حادثه را طوری انجام دادند که گویی خیابانها فاقد دوربینهای دولتی، مردمی و مغازهها هستند. علاوه بر این، کار گذاشتن بمب داخل چرخ، نه زیر آن و زیر صندلی قربانی، به این معنی است که عامل، محل نشستن او را میدانسته است.
به همین دلیل، جنایتکاران به سرعت دستگیر شدند. نیروهای حشد الشعبی آنها را دستگیر کردند و به سرعت اعتراف کردند. فرمانده کل نیروهای مسلح، وزیر کشور و تعدادی از افسران ارشد در مراسم فاتحه حضور داشتند.
ما بر این باوریم که سازمان حشد الشعبی باید اقدامات قانونی خود را علیه کسانی که به ناحق و با اهداف مغرضانه به آن اتهام میزنند، انجام دهد، زیرا سکوت از سوی این افراد به عنوان (ضعف) تعبیر میشود. در حالی که تکرار این اتهامات ناروا،
افکار عمومی را در میان حلقههایی که این شبکههای مسموم و شخصیتهای بیارزش را که به دنبال مغشوش کردن اوضاع هستند، دنبال میکنند، شکل خواهد داد.
امیدواریم که سازمان حشد الشعبی این موضوع را جدی بگیرد، زیرا نه تنها نماینده خود است، بلکه نماینده اعتبار نهاد نظامی عراق به طور کلی و تاریخ جهادی و فداکاریهای حشد الشعبی نیز میباشد.
